Hareket Bulanıklığı

Merhaba Kristal.

Muhammet Bayar’a ait bu fotoğrafı ilk gördüğümde etkilenmiştim. Fotoğraf yayınlandığı birçok ortamdan ödüllerle ayrılmayı

başarmıştı.

Nasıl takdir edilmesin?

Alıştığımız, kanıksanmamış türde bir fotoğraf değil ki! Geziyordum karşılaştım ve fotoğrafını çektim denilemeyecek bir eser.

Tema olarak çocuk oyunu seçilmiş. Fotoğraf bize ebe etrafında dönerek oynanan oyun aracılığıyla; çocukların yaşama bakışlarını, sosyalleşmelerini, mutluluk ve sevinçle dolu geçen zamanlarını anlatıyor. Kompozisyon kurgulanırken ayrıntılarına özen gösterilmiş olması, fotoğrafı daha değerli hale getiriyor ve detayların önemini

ortaya çıkarıyor. Oyun muhtemelen bir okulun bahçesindeki, dolambaç/labirent oyun alanı üzerinde gerçekleşiyor. Labirenti oluşturan çizgilerin tam merkezinde, elinde şemsiyesiyle bir çocuğun hareketsiz duruyorken, etrafındaki arkadaşlarının çember oluşturarak dönüyor olması; fotoğrafın önce düşünüldüğünü, hayal edildiğini ve onlarla görüşülerek gerçekleştirildiğini hissettiriyor.

Merkezdeki ebenin etrafındaki çocukların, daire oluşturacak şekilde el ele tutuşarak dönmeleri ilk dikkat çeken unsur. Dönme hareketinin fotoğrafa yansıtılmış olması bizce iyi olmuş. İşte bu dönme hareketi tespit edilirken ¼ sn gibi bir anlık/enstantene seçilmiş olması, hareket bulanıklığı ve döngünün hissedilmesini sağlamıştır. Bunun fotoğraftaki tanımı ‘pozlama’dır. ¼ sn süreyle pozlama yapılması, fotoğrafta sabit duran objelerin

net, hareket halinde olan objelerin ise yer değiştirmeleri nedeniyle, hareket alanında bulanıklık olmasını sağlamış ve fotoğrafa dinamizm katmıştır.

Şunu da eklemekte fayda var, 1/4sn gibi pozlama zamanına sahip fotoğrafları, bir yere dayanarak da olsa, fotoğrafın çekildiği dönemdeki kamera teknolojisiye elde çekmek çok zordur, üçayak/tripod ile kameranın sabitlenmesi başarıyı artıracaktır.

Hareketin fotoğrafa yansıdığı kompozisyonlar, izleyenleri olayın içine çeker, onu yaşanan etkinliğin kahramanı yapan duyguyu yaşatır. Burada çocuk oyunlarının sergilenmesi ise, izleyiciyi geçmişteki anılarına götürmektedir. Fotoğraftaki hareket

bulanıklığı/fluluğunun etkisiyle şekillenen dinamik yapı, izleyeni bulunduğu yerden alıyor, anılarına ve çocukluğuna götürüyor. Hareketin rastgele bir yerde yapılmıyor olması ise fotoğrafçının takdir edilmesini gerektiren bir başka seçimdir. Döngü;

karelerden oluşan zeminde, odak ve simetrik yapı korunarak yapılıyor. Fotoğrafçıyı takdir etmek gerekir çünkü simetriden kayan az bir kaçıklık, izleyiciyi çekmek bir yana, fotoğrafı sorgulayan etkinin sarmalına alırdı. Ebe çocuğun karelerin merkezinde yer alması, elinde üçgenlerin oluşturduğu sekizgen bir şemsiyenin ve etrafında dairesel

olarak dönen çocukların bulunması, fotoğrafın kullanılabilecek tüm geometrik ve grafik unsurlarla bezenmiş olduğunu gösteriyor. Fotoğrafta zıtlık/kontrast dikkat çeker ve izleyiciyi yoğunlaştırır. Zıtlığı sadece tonlarda aramamak gerek, hareket/sabit duruş,

kare/daire, kırmızı/beyaz, belirginlik/bulanıklık gibi birçok zıt/kontrast yapı, fotoğrafın anlatımını daha güçlü hale getirmeye yetmiş. Bütün bunlar, çocukların herhangi bir yerde oynadıkları oyunundan esinlenildiğini, simetri, grafik ve çekim ayarı konusunda

ise başarılı kurgunun olduğunu açıklıyor. Düşünülerek ve bilinçle çekilmiş olması fotoğrafı izleyeni önemli ölçüde olumlu etkiliyor. Odak çevresindeki hareket

bulanıklığı özelliğine sahip olması, fotoğrafı kanıksanmış karelerin dışına çıkararak kolay kolay unutulmamasını sağlayacaktır.

Selam tasarlayarak, alışılagelmiş karelerin tekrarları yerine farklı ve hatırda kalan eserler üretenlere gitsin...

Mikdat Besni